Gisteren ¨lekker gefietst¨ vandaag lekker wandelen
Door: marcellouis
Blijf op de hoogte en volg Marcèl
30 November 2011 | Argentinië, San Martín de los Andes
Tassen gepakt,waterzak gevuld.
Deze waterzak heb ik op het laatste moment van mijn broer Dick gekregen.
Die past in je rugzak en door middel van een slang kun je drinken.
Geweldig ding! Geen gehannes met flessen en het voelt ook minder zwaar.
Van te voren hadden we al bepaald dat we naar La Islita wilden.
Een heel klein eilandje, zwemafstand ongeveer 50 meter van de kust.
We moesten even zoeken want het kaartje klopte niet helemaal met de werkelijkheid.
Dat is overigens niet altijd het geval.
Maar gelukkig zagen drie jongens ons zoeken en wezen ons in de goede richting.
Makkelijk want zij gingen ook naar dat strandje met dat eilandje.
Dus gewoon volgen, wat niet moeilijk hoeft te zijn.
Denk je!?
Al snel liepen de jongens uit ons zicht, mmmmmm een splitsing?
Links of rechts?
Laten we maar links nemen.
FOUT!
In dit geval werd al snel duidelijk dat de jongens deze weg niet hadden genomen.
Het werd steiler met nog meer rots, onze ademhaling nam toe.
En onze enige oriëntatie was dat aan de linker kant het water was.
We zouden het eilandje snel genoeg zien.
We weten niet meer hoelang we er over hebben gedaan.
Maar toen we eindelijk aankwamen zaten die drie jongens er al.
En je kon zien dat ze er al aardig een tijdje waren.
Gisteren was het fietsen afzien, maar vandaag was niet veel anders.
Alleen nu zag ik een nieuw fenomeen.
Tom zijn gezicht. Ik zat er doorheen, maar hij had het helemaal gehad.
Mede omdat we langs een paar afgronden moesten klimmen.
En hij heeft hoogtevrees.
Maar wederom, de aankomst maakte een boel goed.
Het bos was echt gaaf, de bomen zijn allemaal een stuk groter dan hier.
Met dalen en uitgedroogde geulen van oude riviertjes en nieuwe kleine stroompjes water.
We voelden ons heel nietig.
Ook het strandje met dat eilandje was super, het water was wat fris.
Oh ja, dit wil ik jullie natuurlijk niet onthouden.
Wij zagen het als aan beloning.
Toen we aan kwamen lopen, zagen we tussen de bomen door twee dames in het water.
En geloof het of niet, de één had alleen een minuscuul zwembroekje aan en de ander was helemaal naakt......
Tja, we hebben elkaar geknepen, en ze stonden er echt!
Helaas de drie jongens waren er ook.
En is het alleen maar bij vriendelijk geknik gebleven.
De naakte dame had al, toen ze ons zag, heel snel een bikini aangetrokken.
De terugweg was uiteraard een stuk makkelijker. We hadden wat te bepraten en de weg was makkelijk te vinden.
In uur waren we thuis.
De waterzak was leeg maar wij waren weer een ervaring rijker.
-
09 December 2011 - 20:34
Eric:
Ik reageer maar je weet dat ik niet zo"n schrijver ben.
Zo zie in iedergeval dat ik je verslagen wel lees Groet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley