Chos Malal Aquas Calientes (hotsprings)

Misschien dat de volgorde van de verslagen niet helemaal klopt. Maar daar is een reden voor.
Ten eerste, er is niet overal Wifi. En tweede als ze Wifi hebben dan doet het deze het niet.
En voordat je het weet ben je een paar dagen verder.

Nu heb ik wel een nieuwe App voor mijn telefoon, daarin kan ik offline mijn verslagen tikken. De app heet waarbenjij.nu.
Een mooie app zou je zeggen, maar het is een 1.0 versie.
1.0 houdt in dat deze alle testen heeft doorstaan en officieel uitgebracht kan worden. Voor een nette prijs van 1,59. Tijdens de betaling, ja ik kocht deze App, komt er ook nog belasting over heen.
Grumble....
1.0 dus, zoiets moet werken denk je dan.
Installeren oke, dat kunnen ze wel bij Android. Lekker soepel.
Maar dan.
Ik was blij, zonder wifi mijn verslagen tikken, foto erbij.
En zodra de Wifi het weer doet, hoppa ! Jullie hebben weer wat te lezen.

Nou niet dus!

Ik ga online, start mijn waarbenjij.nu App. Aaaarrrgghhhhhh...
Ik denk wel twee A viertjes aan avontuur weg.. kwijt ... Er volgt een foutmelding en de freaking App sluit zich.

Bah wat was ik sjachereinig.... Jjaaaa vast fout gespelt!

Maar goed, zoals jullie merken, heb ik iets om me druk te maken.
Dat is een goed teken!
Tom en ik zeiden gisteren al tegen elkaar "he! Het lijkt of we nu relaxter beginnen te worden, we kunnen genieten".
Zo zie je maar, het is belangrijk de zaken thuis los te laten.
Tja, dat de uwv en de bank lopen te dralen, dat is een zorg voor mijn lieve broer!

Goed! Mijn verslag:

De toeristische ontwikkeling hier in Chos Malal loopt wat achter, eerlijk gezegd in heel Argentinië kunnen ze nog wel wat leren.
Als men zegt je hebt een Engelse gids, ga er dan vanuit dat ie niet meer dan 10 woorden Engels spreekt.

De gids in deze trip was alleen maar een taxi chauffeur van "Taxi Radio Chos Malal".
Dat ie geen Engels sprak namen we hem in dit geval niet kwalijk, overigens dat nemen we niemand kwalijk hier. De mensen zijn vriendelijk en geïnteresseerd.
Vooral deze man uite zijn dankbaarheid door s'avonds Tom's driepootje terug te brengen, die hadden we in de auto laten liggen.
We hadden hem een flinke tip gegeven, en dat viel goed bij hem.

Waarom een taxi voor een dag trip naar de grotten en de hotsprings?

De plaatselijke officiële tour agent vroeg een belachelijk hoge prijs. En ze wilde ons niet tegemoet komen in wat wij in gedachten hadden.

Er was nog één optie en dat was de eigenaar van ons Hostel, Don Daniel, die was ook duur maar we hadden het idee dat hij ons wel tegemoet wilde komen.
Tenslotte hadden Tom en ik al bij hem thuis thee gedronken en kennis gemaakt met zijn vrouw en engels pratende zoon.

Maar onderweg , dacht ik, waarom niet de taxi proberen? Die zijn er bakken in de dit kleine plaatsje. Zo gezegd zo gedaan!
Briljant, van 1900 pesos wisten we de prijs naar 1100 pesos te krijgen.
We waren samen met een Italiaans stel, dus de prijs kon door vieren worden gedeeld en we bespaarden 150 pesos pp.
Dat hield in, een rit van 06:00 tot 19:00 in de avond.
Tja, je rijdt hier al snel 4 tot 6 uur over afstand van 320 kilometer.
De wegen zijn hoofdzakelijk niet geasfalteerd en vooral in de bergen is dat een feest. Vooral als ze de weg ook gebruiken om een paar 100 geiten en schapen van A naar B te brengen, lopend.
Dan duurt het wel even, oh ja dat gebeurde niet eenmaal maar drie maal op de heen weg. En op de terugweg 2 keer waarvan eenmaal heel ernstig.

Oke, nu de grotten. Die hebben we niet gezien.

Onze chauffeur, een aardige vent die nada Engels sprak en dus doodleuk zijn mond hield toen we de grotten voorbij reden.
We hebben wel het nationale park gezien.
En dat was echt geweldig mooi.
Onbewerkte wegen, met af en toe een rivier (tje), waar je doorheen moet om de weg te kunnen blijven volgen. En dat met een Renault Sedan.
Uiteindelijk hadden we het idee dat we de grotten nooit zouden zien.
Dus besloten we om te keren het park te verlaten om naar de Aquas Calientes (de hotsprings) te gaan.
Maar voordat we het park uit waren stopt de chauffeur en zegt, hier zijn de grotten! Maar het is nog wel 2 uur lopen........ Stilte........
Awel, dat hebben we maar overgeslagen, meneer had op de heenweg wel even kunnen vertellen dat we langs de grotten reden.
Want 2 uur heen en 2 uur terug is 4 uur, en dat hadden we net besteed aan de rit door het park.
Overigens was dat het wel waard.
Na elke heuvel wordt je wel verrast met nieuwe uitgestrekte heuvel/berg vlakten met rots formaties.
Maar we kwamen voor de grotten.
Jammer dan.

We besloten dan maar door te rijden naar de Aquas Calientes.
Het was intussen 1 uur smiddags. Je kunt je nu wel voorstellen hoe lang we in de auto hebben gezeten.
Uiteraard met een regelmatig stop, want dat werd gelukkig hier en daar aangegeven met borden. Uitzichten en bezienswaardigheden.
Om ongeveer 14:30 kwamen we aan bij een camping waar de hotsprings waren.
Uiteraard reden we daar eerst voorbij.
Door een wijze opmerking van onze Italiaan zijn we omgekeerd. Aangekomen bij die "camping" hebben we eerst geluncht.
Tom en ik verrassen iedereen altijd met onze lunch want wij maken onze sandwich ter plekke met onze Swiss knife.
Stokbrood, tomaat, komkommer, ham en kaas, sinaasappel en een blikje tonijn. Erg lekker en gezellig.

De hotsprings:

Vanaf een berg een stroom water, temperatuur rond de 35 graden, dat van plateau tot plateau gaat. Met onderbrekingen van kleine watervallen en door de natuur gevormde badkuipen waar je in kan zitten.

Ik wist niet hoe snel ik uit de kleren moest, ik hield mijn broek aan want die had ik net vies gemaakt door te hard in het moeras ernaast te springen, dat was een foutje want het leek gewoon een grasveld.

Ik ren over de gloeiend hete stenen naar het water en plof onder een kleine waterval.
Verder kan ik het niet omschrijven.
Wat was dat lekker, Tom kwam er al snel bij zitten.
Maar de kinderlijke onrust in ons zorgde dat wel al snel de berg op gingen klimmen tussen de watervalletjes door.
Wat was dat water lekker.
Ik kwam Tom tegen in zijn eigen natuurlijke badkuip.
"Kom erbij" zegt ie, plons!

We hadden een uur om te genieten. Althans dat spraken we met de Italianen af.
Oeps, afspraken zijn op zo'n dag niet aan ons besteed.
Met andere woorden we namen het er uitgebreid van.
En we vertrokken ietsie pietsie later.

Terug naar Chos Malal, wederom 3 uur in de auto over een afstand van 160 kilometer.
Dat ging wat sneller want we vielen als een blok in slaap.
Maar ondanks het vele autorijden waren deze hotsprings echt onvergetelijk!